Waarom ek so stil is?

My apologies to all readers who don’t understand Afrikaans.

Ek is skuldig daaraan dat ek tans baie min op my blog skryf. As ek die kanker eendag kan klop, sal ek vergoed.

intussen slaap ek baie, of is ek laatnag wakker. Dan doen mens vreemde goed, soos ‘n gedig skryf. ‘n Mens moet jouself ook nie te ernstig opneem nie.

Dit is 00:23, die uur,
wanneer die nagduiwels hul
Mensewrakke uit rykmanskombuise en van
verslete kotsbevlekte huise-van-geen-hoop
kom haal

Die string verslaafdes wat met bewerige maer en vuil hande
deur papierkoevertjies na die laaste paar krummels wit poeier soek
waarmee hul vir altyd wil wegkoms uit die aarde se baan
wat hul keer op keer terugtrek na hul hel op aarde.

Ons is ‘n sieklike bespotting van Nabucco se Slawekoor. Die enigste
Hemelse is die shot wat miskien gaan kom.

Tussen kanker- en pynpille en morfienplakkers word ek wakker,
Soekend.
Die pakkie lê voor my op die tafel. Versigtig vou ek die papier oop
en haal een, twee en toe ‘n derde stuk uit en prop dit in my mond.
Kouend kom die ontspanning.

Heerlike soet Duitse sjokolade

.